សេដ្ឋីកម្លោះស្មោះក្រមុំឆ្នាស់
វាចារនិពន្ធ
តើជាកម្មពារ
ឬ ជាព្រហ្មលិខិតទៅ?ដែលអ្នកបម្រើដូចខ្ញុំ មកវេទនាមាន ចៅហ្វាយ
ចិត្តល្អតែមានកូនប្រុស កំពូលធ្វើអោយឈឺក្បាល។ធុញៗៗៗៗៗៗៗៗៗៗៗ
តែខ្ញុំនៅតែរីករាយ និង ការលះបង់ របស់គេមកលើខ្ញុំ។
ទាស់តែម្យ៉ាងដែលគេធ្វើអោយខ្ញុំស្អប់គឺ....................................>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<<<
វគ្គទី១
- · ធុញៗៗៗៗៗៗៗៗៗៗៗៗៗៗ
- · មានអីមែនទេអាតា?
- · ឯងគិតទៅមើល ប៉ាខ្ញុំជាអ្នកបើកឡាននៅផ្ទះនោះ ចំណែកម៉ែធ្លាប់ជាមេដោះនៅផ្ទះលោកជំទាវតែខ្ញុំមិនមែនជាអ្នកបម្រើទេតែ ប្រើតែខ្ញុំសោះហើយ
- · ឯខឹងធ្វើអីរីតា លោកជំទាវជាអ្នកមានគុណលើឯង ប៉ាឯងមានការងារធ្វើក៏ដោយសារលោក
- តែខ្ញុំមិនចូលចិត្តអាអ្នកមាននោះទេ ។
- ថ្លង់ណាស់
- ទិញប៉ោម២គីឡូ
- នេះចាផ្លេគិតថាគេថ្លង់មែនទេ?
- នេះអស់លុយប៉ុន្មាន?ក៏ឃើញហើយតែសំទោសបើខ្ញុំរំខានការសាសងគ្នារបស់អ្នកនាងនោះណា
- ១៨,០០០រៀល ក៏ទៅវិញបានហើយ
- អ្នកលក់អីសម្ដីអាក្រក់ម៉្លេះ
- អាក្រក់ដាក់ភ្ញៀវអាក្រក់ដូចគ្នា ទៅៗៗៗៗៗៗ
ឯប៊ុនធឿនជាមិត្តសម្លាញ់របស់ខ្ញុំគេលក់ប្រហិតក្បែរតូបរបស់ខ្ញុំ ពួកយើងធំជាមួយគ្នា។
- អំបាញ់មិញដូចជាឮឈ្លោះគ្នាមែនទេកូន?
- ចាស់ម៉ាក់គឺអ្នកប្រុសដាយុហ្នឹងណាម៉ាក់ មកទិញផ្លែឈើ
- កូនថាអីអោយអ្នកប្រុស?
- ខ្ញុំស្អប់ចរិកនាយម្នាក់នេះណាស់ម៉ាក់
- គេជាអ្នកមានគុណលើគ្រួសារយើងណាកូន ងើយស្កកអោនដាក់គ្រាប់
- ចាស៎ម៉ាក់
- ស្អែកនេះលោកជំទាវ ឲ្យកូនទៅជួយរៀបចំអាហារឲ្យអ្នកប្រុស លោកត្រូវទៅ ចម្ការជូនអ៊ំវុនទៅមើលចៅឆ្លងទន្លេ
- ចាស៎
- អូ!រីតា មកធ្វើម្ហូបមែនទេ?
- ចាស៎ បងម្លិះ ជួយខ្ញុំតិចទៅណា
- បាទ!
- ជួយកឲ្យអ្នកប្រុសមករំខានខ្ញុំធុញពេញទំហឹងហើយ
- បាទ តែបងមិនហ៊ានធានាទេថាអ្នកប្រុសស្តាប់ឬអត់នោះ?
- មិនអីទេតាមអ្វីដែលអាចធ្វើបានទៅ
- បាទ បងទៅវិញហើយ
- ចាស៎
- ឡាៗៗៗៗៗៗ........
- ដូចជារំខានពេកហើយដឹង អ្នកនាងម្ចាស់ រកគេងមិនបាន
- ឡាៗៗៗៗ.....
- ថ្លង់ណាស់
- ចង់លូកលាន់ខ្ញុំមែនទេ?
- ខ្ញុំមិនមែនជាមនុស្សបែបនេះទេ
- ចុះមកប៉ះពាល់ខ្ញុំធ្វើអី?
- វាថ្លង់ នេះនាងមកលូ ពេញផ្ទះបែបនេះវាថ្លង់រំខានដំនេក
- ដេកត្រមក់ ខ្លួនឯងទេ ជួយមិនបានទេចាស៎
- រីតា
- ចង់ធ្វើអីខ្ញុំ ខ្ញុំមិនមែនជាអ្នកបម្រើក្នុងផ្ទះលោកទេ ខ្ញុំមកជួយព្រោះកត្តញ្ញូប៉ុណ្ណោះ
- ទៅងូតទឹកទៅ.... ក្លិនមាត់ណាស់
- ណែ នាង ខ្ញុំមិនដែលមានក្លិនមាត់ទេ
- តែវាឈួលណាស់
- នាង...
- ជនទីមួយដែលបានឆ្លងកាត់មហាសមុទ្រអាត្លង់ទិច មុនគេគឺលោកAlfred Johnson ជាមនុស្សដែលអស្ចារ្យដើរផ្សងព្រេងតែម្នាក់ឯង តែគាត់ជាបណ្ឌិត ។ខ្ញុំមិនដឹងថាមានលុយរៀនតឬអត់ទេ?នឹងបានក្លាយជាអ្នកល្បីខ្លះ
- ខំអានសៀវភៅណាស់ ឯងនឹងមានអនាគតល្អណារីតា
- ដូចបងម្លិះឯងនិយាយមិនអីទេ
- ណែឯងបងឈ្មោះប៉ូលីសណាមិនមែនម្លិះទេ ប្រុសពេញលក្ខណះណានាង
- តែម្លិះវាស្រួលហៅជាង
- មើលទៅឯងដូចជាតានតឹងណាស់
- គឺរឿងរៀនហ្នឹងណា ខ្ញុំប្រលងបាន C បើបានBវិញណា រៀនមិនអស់លុយទេ តែបាន C ត្រូវបង់៥០%។មួយឆ្នាំ១៨០$ ទៅរកឯណាបាន អ្នកម៉ែលក់ផ្លែឈើ រកតែលុយទិញវិញមិនបាន ឯលោកពុកបើកឡានជូនលោកម្ចាស់ ប្រាក់នោះឧបត្ថម្ភដល់ខ្ញុំរៀនស្ទើរតែមិនគ្រប់
- វេទនាណាស់ ឯងចប់ទី១២ ហើយ ក៏រកការងារធ្វើទៅ បន្តមហាវិទ្យាល័យធ្វើអីបើយើង ខ្វះធនធាននោះ?
- សង្គមការងារណាបងគេត្រូវការហោចណាស់ក៏ បរិញ្ញារងដែរណាបង ទី១២ រកការងារ ល្អធ្វើមិនបានទេ
- តស៊ូទៅឯង បងក៏ជួយអីឯងមិនបានដែរ បងរៀនបានទាបណាស់
- តស៊ូដូចគ្នាបង
- រីតា ...
- វាស្អីទៀតហើយ?????????
- ទៅអ្នកប្រុសហៅហើយ
- ប្រមូលអាហារទុកទៅ ខ្ញុំឈប់ញ៉ាំហើយ
- ចាស៎
- មិនញ៉ាំទេឬ?
- ឃើញមុខលោកហើយក៏ញ៉ាំមិនចូល
- នាង មិនរករឿងខ្ញុំមួយថ្ងៃមិនបានទេឬ???
- មិនបានទេ!!!!!!
- ខ្ញុំគួរឲ្យស្អប់ត្រង់ណាទៅ????????
- ត្រង់ឬកជាសេដ្ឋីនេះឯង
- យើងដូចដើមមិនបានទេឬ??????
- អត់ទេ វាហួសពេលហើយ អ្នកប្រុសខ្ពង់ខ្ពស់ពេក មិនសាកសមជាមិត្តខ្ញុំទេ
- ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនដែលប្រកាន់ទេ
- តែខ្ញុំប្រកាន់ មេត្តាចេញឲ្យឆ្ងាយពីខ្ញុំទៅ
- ខ្ញុំមិនទៅ!!!!!!!!!!!!!!
- ធ្ងន់ណាស់ដូចដំរីទឹក
- រីតា
យប់នេះខ្ញុំមកគេងនៅផ្ទះអ្នកប្រុសដាយុ ជាន់លើបំផុតនៃផ្ទះក៏ខ្ពស់នេះ។ ស្រម៉ៃពីកុមារ
- មករីតាមកលេងជាមួយខ្ញុំណា
- ចាស៎អ្នកប្រុស
- ទៅចេញទៅនាងអ្នកបម្រើ
- ឈប់ភ្លាមណា វណ្ណះ កុំមកថាឲ្យរីតាណា
- ឬមិនពិត នាងអ្នកបម្រើៗៗៗៗៗៗៗៗៗ
- មិនថានរណាថាឲ្យរីតា មិនថានរណាស្អប់រីតាតែ ដាយុម្នាក់នេះគ្មានថ្ងៃស្អប់រីតាទេគឺ ស្រឡាញ់រហូត...
ថ្ងៃមួយ នៅសាលារៀនក្មេងមួយក្រុម ចោមវៃអ្នកប្រុសដាយុ
- ជួយខ្ញុំផង ខ្ញុំខ្លាចហើយ ខ្ញុំខ្លាច
- ឈប់ភ្លាម
- អ្នកប្រុសប្រាប់ថាស្រឡាញ់ខ្ញុំ តែការពារខ្ញុំមិនបានផង ខ្ញុំចូលចិត្តមនុស្សប្រុសក្លាហាន
- ខ្ញុំចូលចិត្តមនុស្សក្លាហានមិនមែនមនុស្សបង្កទំនាស់ទេ មនុស្សដែលសង្គមចូលចិត្ត
- មក គេងលើដំបូលបែបនេះគ្មានផ្កាយមើលទេ ចុះបើភ្លៀង ប្រយ័ត្នឈឺណា ខ្ញុំឲ្យប៉ូលីសរៀបចំបន្ទប់សម្រាប់នាងរួចហើយ
- អគុណ
- រីតា
- លោកទៅវិញចុះខ្ញុំត្រូវការសម្រាក
- ខ្ញុំចង់សុំទោសពិតមែនណា
ព្រលឹមស្រាងៗ ខ្ញុំក៏ចុះមករៀបចំម្ហូប បន្ទាប់មកឲ្យបងប៉ូលីស ចាត់ចែងព្រោះ ខ្ញុំត្រូវប្រញាប់ទៅជួយ រៀបចំផ្លែឈើអ្នកម៉ែ។
- ខ្ញុំជូនទៅណារីតា
- មិនអីទេ
- នេះជាការតាំងចិត្តណា
- ចាស៎
- មកម៉ែកូនជួយ
- ចាស៎កូន អ្នកប្រុសដាយុមកអង្គុយសិនមកកូន
- បាទ អ្នកម៉ែ
- មករីតាខ្ញុំជួយ
- អគុណ ប៊ុនធឿន
- ខ្ញុំជម្រាបលាអ្នកម៉ែ
- ចាស៎កូន
១៥ នាទីក្រោយលោកជំទាវ បានមកប្រាប់អ្នកម៉ែថា អ្នកប្រុសមានគ្រោះថ្នាក់នៅមន្ទីរពេទ្យ
- មកវេទនាទៀតហើយ អំពល់ទុក្ខមែនត្រូវមកបញ្ចុកបាយ រាល់ថ្ងៃបែបនេះណា ស្លាប់មិនខានទេ
- រីតា
- ចាស៎លោកជំទាវ
- អ៊ុំផ្ញើរមើលយុផងណាកូន
- ចាស៎
តើខ្ញុំមិនបារម្ភពីអ្នកមែនឬ?????????????គ្រាន់តែឭដំណឹងមិនទាន់ទេ អ្នកមកដល់កន្លែងកើតហេតុមុនគេគឺជាខ្ញុំ ខ្ញុំបារម្ភពីអ្នកប្រុសជាងជីវិតខ្ញុំទៀត តែខ្ញុំខឹងដែលគាត់មិនទទួលខុសត្រូវលើនារីម្នាក់ រហូតដល់នាងសម្លាប់ខ្លួន ខ្ញុំស្អប់ទង្វើនេះណាស់។
- ខ្ញុំខូចចិត្តដូចគ្នាណា ដែលអ្នកប្រុសក្លាយទៅជាបែបនេះ ខ្ញុំ,,,,,,,,,,,,,,,,,,
- បងយុ,,,,,,,,,,,,,,,,ណែនាងអ្នកបម្រើ តើបងយុយ៉ាងណាហើយ???
នាងរស់នៅលើទឹកដីអាមេរិកហើយចេញចូលស្រុកខ្មែរ នឹងឯង។ នាងតាមអ្នកប្រុសយុ ៣ឆ្នាំហើយ។ អ្នកប្រុសយុគេងហើយ ឯធីតា ដើរចុះឡើងៗ
- នែ អ្នកនាងមេត្តាឈប់សិនបានទេ ខ្ញុំវិលមុខណាស់
- នេះណានាងមិនបារម្ភពីយុទេឬ?
- បារម្ភឬ? ធុញស្ទើរស្លាប់
- នាងនិងយុ ស្អប់គ្នាយូរហើយមែនទេ?
- ចាស៎
- តែនាងជាអ្នកបម្រើណាមកស្អប់ចៅហ្វាយនាយម៉េច នឹងបាន?
- បើចៅហ្វាយនាយធ្វើចរិកគួរឲ្យស្អប់
- យុទៅធ្វើអីនាង?
- គ្មានទេ អ្នកនាងនៅចាំទៅណា ខ្ញុំទៅយកអាហារមកឲ្យ
- រីតា
- ចាស៎ លោកជំទាវ
- ថ្ងៃនេះកូនយុអាចទៅវិញបានហើយ
- ចាស៎ ចាំនាងខ្ញុំជួយរៀបចំជូនចាស៎
- ល្អណាស់កូន
- នាងសប្បាយចិត្តដែរអី រីតា ដែលខ្ញុំអាចទៅផ្ទះវិញបាននោះ?
- ចាស៎ អ្នកប្រុស
- រីតា
- ចាស៎ អ្នកម៉ែ
- លោកជំទាំវ នឹងជួយចិញ្ចឹមថែរក្សាកូន ដោយផ្តល់ឲ្យកូនបានបន្តការសិក្សា នៅសាកលវិទ្យាល័យណាកូន
- មែនឬអ្នកម៉ែ? កូនសប្បាយចិត្តណាស់
- រៀបចំខោអាវទៅកូន
- ទៅណាម៉ែ?
- គឺលោកជំទាវនឹងយកកូនទៅនៅជាមួយ កូនបានរៀនបណ្តើរ ជួយលោកជំទាវបណ្តើរនោះអីកូន គុណូបការះរបស់លោកជំទាវធំណាស់ណាកូន
- ចាស៎អ្នកម៉ែ
ថ្ងៃនេះខ្ញុំនៅតូប ព្រោះអ្នកម៉ែទៅវត្ត ស្អែកនេះខ្ញុំត្រូវទៅនៅផ្ទះនោះហើយ។ ជីវិតអឺយ!
- រីតា!
- ហ្អាស?
- ណែឯងភ្លឹកទៅណា គេទិញក្រូចនោះណ៎!
- អូ៎! ត្រូវការប៉ុន្មានដែរអ៊ី?
- ឯងនេះអារម្មណ៍ហោះហើរទៅណាក៏មិនដឹង
- គ្នាកំពុងគិតហ្នឹងណា!
- ស្អែកនេះ
............. ទុកអោយមិត្តអ្នកអាន រង់ចាំអានជាបន្តទៀត
